توضیح

هدف من از نوشته‌ی قبلی توهین و جسارت به هیچ کس نبوده و نیست. من اعتقاد ندارم که نوع بشر به حرام زاده شده. تنها می‌خواستم تناقض شدیدی که ادیان مختلف از درون باهاش دست به‌گریبان هستند رو با یک مثال ساده بیان کنم. اونا یه سری نظریاتی دارن که بعضاً با احکام خودشون در تضاده. اگر کمی تعصب رو کنار بگذاریم و در مورد گفته‌های دین فکر کنیم می‌تونیم تعداد قابل توجهی از این تناقضات رو ببینیم.
می‌دونید! وقتی تعداد تضادهای مذکور از یه حدی بیشتر بشه، آدم به خودش حق می‌ده در مورد صحت بقیه‌ی گفته‌های اونا هم شک کنه. این موضوع به طور خاص در مورد ادیانی که خودشونو «کامل‌ترین» معرفی می‌کنن آدمو به فکر فرو می‌بره.

21 تیر1386