۱۳۸۸ مرداد ۱۳, سه‌شنبه

پاداش من

و آن روز که من تنهایم

باز بال می‌گیرد پرنده‌ی خیالم بدان سو

که «بکوش»

تنهایی از آن همه‌ی ماست

اگر روزی تنها نبودی بدان

که پاداش کاری نیک به تو داده‌اند

و آماده باش برای تنهایی مجدد

این سرنوشت همه‌ی ماست

همه‌ی ما

یکشنبه 7 تیر1388

هیچ نظری موجود نیست: