ظاهرا طبیعت بر اساس زوجیت کار می کند. تقریبا تمام چیزهائی که من در طبیعت می شناسم در زوج بودن به تکامل می رسند. ولی نمی دانم چرا این زندگی لعنتی همیشه مملو از مثلث و چندضلعی است آن هم از نوع منتظم! و تو همیشه در مرکز ثقلش ایستاده ای، به مساوی ترین فاصله از تمامه رئوس و تنها می توانی به سمت یکی بروی. هیچ تضمینی هم در رسیدن به آن وجود ندارد.
پ.ن: د لامصب بذار یه نفسی بکشیم!
۱ نظر:
اون وقت آدم مجبوره یه راه رو انتخاب کنه که اونم آدمو محدود می کنه. با این حال وقتایی هست که انگار این چندضلعی ها روی هم میفتن و باید هی تصمیم توی تصمیم بگیری و راهای مختلفی رو بری و بیای. بعد همه چی قاطی میشه!
ولی انسان عجب چیزیه! خوب گیر کردیم این وسط هااااا!
ارسال یک نظر